ای آنکه همیشه آرزویت دارم

دائم هوس دیدن رویت دارم

نه طاقت دوری رویت دارم

نه قدرت آمدن به سویت دارم

ولی هرجاباشم دوستت دارم

دوستت دارم عشقمممم

مرد من از آن مردهایی نیست که در رویا ببینی وبپسندی

از آن مردهای نیست که برایت ستاره بچیند

فقط از آن دسته معدود مردایی است که وقتی

نمی بینی اش انگار چیز بزرگی کم داری

چیزی قد دوست داشتن هایت که با کسی تکرار نمیشود

آغـــــــــوشِ من فقــــــــــط اندازه ی تــــــــــو جا دارد

اگــــــــــــر خوب گــــــــــوش کنی

این ضربـــــــــــان های تنــــــــتد وپی درپی قلبــــــــم را میشنوی

تـــــــــــو را فریـــــــــاد میزنــنـــــــد

مخاطـــــــــــب کلامم که هیـــــچ

مخاطــــب ضربــــــــــان های قلبــــــــــم هم تویـــــــــــی

مـــــــــرا عاشقانه در آغوشت جا کن

دستانت گرمند همچون آتش

لبانت را دوست دارم چون مانند شب آرامم میکنند

من تسلیم توام مانند

سنگ در مقابل هجوم آب در رود

عشقم

امیدم

آرزوم

زندگیم

عمرم

دینم

دنیام

نفسم

هوسم

فکرم

ذکرم

خیالم

روحم

جسمم

جونم

خونم

قلبم

وجودم

بودم

نبودم

هستیم

مستیم

بخــــــــــدا دوســــتــــــــــت دارم

دوستــــت دارم،همین:

این نه قابل محاسبه است نه قابل شمارش

حتی نمیتونی میزانش را تخمیــــن بزنی!

بی انتهاســـــــــت تا وقتی هستی

هســــــــت به امتداد زندگــــــــــی

تــــــــــــو چـــه کـــرده ای کـــه بــا تــــــــو شـــده

عـــــــــــــــــــشــــــــــــــــق

تـــــار و پـــــودم؟؟

توی دلــــم جز عشـــق تو علاقه ای رواج نیست

آنقدر هوامو داری که اکسیژن احتیاج نیست

کنار تو من فاتح تقدیر این زندگیم

بعد از یه عمر تازه باتو میفهمم  که کیم

تقصـــیر من نبود اگه اینجوری عاشقت شدم

چشماتو به هم زدیو دیدی گرفتارت شدم

فکر نبودنت یه روز کابوس هر شب منه

بدجوری عاشقت شدم هر چی بگم بازم کمه

تا وقتی غمگینه چشام تا وقتی میگیره صدام

یعنی هنوزم عاشقم ،تو نمیمیری برام،

دلم گرفته از خودم نباید عاشق میشدم

عشقه تو ممنوعه ولی خیلی گرفتار توام

تو این روزای بی کسی با این همه دلواپسی

سخته بفهمی که دیگه به عشقتم نمیرسی

آه که چقدر سخت است لحظه های دور از تو بودن

آه که چقدر تلخ است بی تو بودن

گاهی از این زندگی خسته میشوم ،

گاهی نیز از عشق دلشکسته میشوم!

گاهی در گوشه ای تنها مینشینم واشک میریزم،

گاهی نیز عکسهایت را در آغوش میگیرم

واز دلتنگی ات گریه می کنم این است رسم عشق،

چقدر دردناک است این لحظه های عاشقی

پشیمانم از این که عاشقم، پشیمانم از اینکه در دام عشق گرفتارم

کاش که عاشق نمیشدم ،تنهای دوای درد من است

دلم نمی آید رهایت کنم،حالا که عاشقت هستم

دلم نمی خواهدقلب مهربانت را بشکنم

گر چه من از کرده خود پشیمانم،اماچون باتو هستم خوشبخترینم

آنقدر دوستت دارم که دلم نمیخواهدبگویم فراموشم کن

آه که چقدر این لحظه ها نفسگیر است،آه که چقدر این قلب من نمیسازد

میدانم اگر باتو باشم فردا که رسید

حال وهوای من از امروز دلگیر تر است

آه که چقدر این لحظه های بی مروت است

قلب من بی طاقت است،چشمهایم دیگر اشکی ندارند برای ریختن

نمیدانم از دوری تو اشک بریزم ،یا از دلتنگی ات!

نمیدانم غصه امروز را بخورم،یا غم فردا را بکشم

نه دیگر کار من از کار گذشته است ،راهی جز عاشق ماندن و

غم وغصه های عشق را تحمل  کردن نیست

باید سوخت....باید در راه عشق نابود شد ...آه که چقدر تلخ است

برای تویی که تنهایی هایم پر از یاد توست

برای تویی که قلبم منزلگه عشق توست

برای تویی که احساسم از آن وجود نازنین توست

برای تویی که تمام هستی ام در عشق تو غرق شد

برای تویی که مرا مجذوب قلب ناز واحساس پاک خود کردی

برای تویی که هر لحظه دوری ات برایم مثل یک قرن است

برای تویی که قلبت پاک است  برای تویی که عشقت معنای بودنم است

برای تویی که ارزوهایت ارزوهایم است